Babalar Günü !

"Babalar günü fikri 1909’da Washington’da yaşayan ve Anneler Günü’nden ilham alan Sonoro Smat Dodd tarafından ortaya atıldı. Sonoro Dodd’un babası Wılliam Smart bir Amerikan İç Savaşı gazisi idi.Eşi, altıncı çocuklarını doğururken vefat etmişti. Wılliam Smart  hem yeni doğmuş bebeğini hem de diğer beş çocuğunu kendi başına Washington’un doğusundaki çiftlikte yetiştirdi.Sonora büyüdüğü zaman babasının ne kadar büyük bir fedakarlık yaptığını fark edip babası için özel bir gün düzenlemek istedi.Ve babası Haziran’da doğduğu için ilk Babalar Günü’nün Washington Spokane’de 19 Haziran 1910’da kutladı.1924’te Başkan Calvin Coolidge “Babalar Gününü” desteklediğini açıkladı.1966’da ise Başkan Lyndon Johnsonn, Haziran ayının üçüncü pazarını resmen Babalar Günü olarak ilan etti."

Devrimizin büyük problemlerinden bir tanesi de uydurulmuş günlerin giderek yaygınlaşmasıdır. Batı'nın başlatmış olduğu ve onlar için önem arz eden günlerin bizim içinde önemli hale gelmesi ne kadar aciz bir olgunun içine sürüklendiğimizi göstermektedir. Babalarımızın kıymetini bilmek yaratıcımızın bize verdiği öğütler arasındadır. "onlara of ! bile demeyiniz" derken kast edilen of ! kelimesi ne kadar ince düşünülerek telaffuz edilmiştir. büyüklerimizin bizlere verdiği emeğin karşılığında onlara tebessümle yaklaşmak, yaşlılıklarında bakımlarını üstlenmek, gönüllerini almak ve her daim yüzlerini güldürmek için çaba sarf etmek en büyük vazifelerimizden biri olmalıdır. bir düşünelim. küçükken sizleri güldürebilmek için hatta bir tebessümünüz için satlerce başınızda durup sizlerle oynamalarını hatırlayın. hatırlayamıyoruz değil mi ? Daha bebekliğimizden itibaren başlayan bizlere güzel bir hayat sunma ve mutlu etme çabasının karşılığını bizlerde onları mutlu etmek için çabalayarak vermemiz gerekmez mi ? bir yemek fotoğrafı paylaşırken açları düşünmek, babamızın bir fotoğrafını paylaşırken baba özlemi çeken insanları düşünmek... bakın ne kadar da zor şeyler değil mi ? bizim mutluluğumuz başkalarına eziyet oluyorsa elimizdeki varlığı bir meziyet olarak paylaşmak ne kadar doğru.  Düşünelim arkadaşlar, sadece düşünelim. bizde var olan şeylerin başkalarında olmadığını ve davranışlarımızın onları üzebileceğini düşünelim. Babanla geçirdiğin mutlu günü sosyal medyada paylaşmazsan emin ol ölmezsin. Ama o zaman senin bu kutsal günün kabul olmaz değil mi ? taklit çağından sıyrılıp tahkik çağına ulaşmamız temennisiyle. Sevgileri yarınlara bırakmadan bize yakışacak bir biçimde yaşayarak Anne, Baba ve eşlerimiz ve dahi çocuklarımızı mutlu etmenin yollarına bakalım. Bugün babasız hayatta olmayan arkadaşına bir iyilik yap ve Babalar gününde sevgini babana göster. Ayrıca sana bir faydası olacaksa Sonoro Smat Dodd üstadını da yad etmeyi unutma !